Τι είναι το οστεόφυτο της πτέρνας;

Το οπίσθιο οστεόφυτο της πτέρνας –Haglund deformity – μπορεί να προκαλέσει επώδυνο οίδημα των μαλακών μορίων της οπίσθιας επιφάνειας της πτέρνας αμέσως μπροστά και πάνω από τον Αχίλλειο τένοντα και συνδυάζεται με φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου της περιοχής καθώς και με τενοντίτιδα του Αχίλλειου τένοντα. Ασθενείς με μεγάλη ποδική καμάρα εμφανίζουν συχνότερα το οστεόφυτο στην οπίσθια επιφάνεια της πτέρνας. Η μεγάλη ποδική καμάρα δημιουργεί ροπή στρέψης του οστού της πτέρνας ενάντια στον Αχίλλειο τένοντα και αυτό δημιουργεί συνθήκες δημιουργίας του οστεόφυτου το οποίο με την σειρά του ερεθίζει τον τοπικό ορογόνο θύλακο και τον τένοντα δημιουργώντας φαύλο κύκλο φλεγμονής και πόνου. Ο βραχύς Αχίλλειος τένοντας θεωρείται άλλος ένας προδιαθεσικός παράγοντας που προκαλεί πόνο πιέζοντας τον ορογόνο θύλακο. 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το οπίσθιο οστεόφυτο της πτέρνας –Haglund deformity- μπορεί να δημιουργηθεί στο ένα ή και στα δύο πόδια του ατόμου. Ο ο ασθενής αναφέρει βαθύ οπίσθιο πόνο στην πτέρνα ο οποίος επιδεινώνεται κατά την ψηλάφηση και την ραχιαία κάμψη του ποδιού. Επίσης πολλές φορές αναφέρει δυσκαμψία κατά την επιτέλεση των ανατομικών κινήσεων του αστραγάλου.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι το διάστρεμμα ποδοκνημικής;

Το διάστρεμμα της ποδοκνημικής αποτελεί τη συχνότερη αθλητική κάκωση. Συμβαίνει όταν η ποδοκνημική πιεστεί πέρα από τα φυσιολογικά όρια της κίνησης με συνέπεια τη διάταση ή ρήξη των συνδέσμων που σταθεροποιούν την άρθρωση. Οι τραυματισμοί υπτιασμού αντιπροσωπεύουν περίπου το 85% όλων των διαστρεμμάτων της ποδοκνημικής άρθρωσης με την συχνότητα εμφάνισης να είναι υψηλότερη στους αθλητικούς πληθυσμούς. Οι σύνδεσμοι της έξω επιφάνειας, είναι υπεύθυνοι για να ελέγχουν τις κινήσεις υπτιασμού και έσω στροφής και είναι τρεις: α) ο πρόσθιος αστραγαλοπερονιαίος, β) ο πτερνοπερονιαίος και γ) ο οπίσθιος αστραγαλοπερονιαίος σύνδεσμος. Οι σύνδεσμοι της έσω επιφανείας (δελτοειδής σύνδεσμος) μας απασχολούν λιγότερο γιατί τραυματίζονται σπανιότερα, σε κακώσεις πρηνισμού.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα έχουν σχέση με το βαθμό διαστρέμματος που παρουσιάζει ο ασθενής. Τα διαστρέμματα κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες:

Στο διάστρεμμα 1ου βαθμού υπάρχει ήπια βλάβη λόγω διάτασης των συνδέσμων της άρθρωσης, με αποτέλεσμα ρήξη στο μικροσκοπικό και όχι στο μακροσκοπικό επίπεδο. Γενικά υπάρχει μικρού βαθμού οίδημα, με μικρή ή καθόλου διαταραχή στην λειτουργικότητα του σκέλους και χωρίς αστάθεια της άρθρωσης. Ο ασθενής δύναται να φορτίσει το σκέλος.

Στο διάστρεμμα 2ου βαθμού παρουσιάζεται ρήξη των ινών των συνδέσμων της άρθρωσης με εμφανές οίδημα της περιοχής, εκχύμωση , μετρίου βαθμού λειτουργική ανεπάρκεια και ελαφρά ως μετρίου βαθμού αστάθεια. Τυπικό σύμπτωμα θεωρείται η δυσκολία του ασθενούς να φορτίσει το σκέλος.

Στο διάστρεμμα 3ου βαθμού έχει προκληθεί πλήρης ρήξη  των συνδέσμων της άρθρωσης. Το οίδημα είναι εκτεταμένο και συμβαίνει άμεσα μετά τον τραυματισμό, υπάρχει εκχύμωση, ο ασθενής αδυνατεί να φορτίσει το σκέλος (χωρίς να αισθανθεί έντονο και οξύ πόνο) και υπάρχει μετρίου προς σοβαρού βαθμού αστάθεια της άρθρωσης.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι η πελματιαία απονευρωσίτιδα;

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι μια συχνή αιτία πόνου στο πέλμα του ποδιού συνήθως στην περιοχή της πτέρνας. Συμβαίνει όταν η πελματιαία απονεύρωση, φλεγμαίνει και προκαλεί έντονο πόνο κατά την βάδιση και το τρέξιμο. Η πάθηση αυτή κατατάσσεται στα λεγόμενα σύνδρομα υπέρχρησης και παρόλο που στα αίτια της πάθησης συγκαταλέγονται ενδογενείς ανατομικοί ή και εξωτερικοί παράγοντες δεν έχει ακόμα αποδειχθεί η αιτιολογία εμφάνισης της. Η πελματιαία απονευρωσίτιδα παρουσιάζεται συχνά σε άτομα τα οποία παρουσιάζουν χαμηλό τόξο της ποδικής καμάρας. Ως αποτέλεσμα αυτού, η ποδική καμάρα δέχεται περισσότερη πίεση οδηγώντας την πελματιαία απονεύρωση να απορροφά περισσότερους κραδασμούς.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συνηθέστερο σύμπτωμα είναι ο πόνος με η αυξημένη ευαισθησία στην πελματιαία επιφάνεια της πτέρνας κατά την διάρκεια της βάδισης ή άσκησης. Ο έντονος πρωινός πόνος μετά την πρωινή έγερση ή περίοδο ανάπαυσης όταν μειώνεται προοδευτικά με την βάδιση είναι επίσης ένα από τα πλέον πιο συνηθισμένα συμπτώματα πελματιαίας απονευρωσίτιδας.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα;

Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα είναι μια άσηπτη φλεγμονή η οποία οφείλεται σε ενδοτενόντιες αλλοιώσεις. Συνήθως πρόκειται για ρήξεις ινών και πιο σπάνια συνυπάρχει βλάβη του επιτένοντα ή του παρατένοντα. Όταν η ενόχληση χρονολογείται από λίγες μέρες έως ένα μήνα θεωρείται οξεία τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα ενώ όταν τα συμπτώματα διατηρούνται πάνω από ένα μήνα η πάθηση χαρακτηρίζεται ως χρόνια τενοντοπάθεια. Η πραγματική συχνότητα της τενοντοπάθειας του αχίλλειου τένοντα δεν είναι γνωστή.  Η συχνότητα θεωρείται ότι αυξάνει και είναι συχνότερη στους άντρες σε σχέση με τις γυναίκες (αναλογία ανδρών/γυναικών 6/1).

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα της αχίλλειας τενοντίτιδας περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην περιοχή και συχνά οίδημα και αίσθημα «σκληρότητας» του τένοντα. 
• Αμβλύς πόνος στον αχίλλειο τένοντα, κατά την έντονη φυσικη δραστηριοτητα (τρέξιμο και άλμα).
• Εμφανιση πονου και δυσκαμψιας όχι μόνο κατά την άσκηση αλλά και κατά την ανάπαυση τις νυχτερινές ώρες ή κατά το ξύπνημα το πρωί. 
• Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, υπάρχει τριγμός, διόγκωση ή ψηλαφητός επώδυνος όζος.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι η σφυροδακτυλία;

Η σφυροδακτυλία είναι μια μόνιμη καμπτική παραμόρφωση των δακτύλων. Πρόκειται για την παραμόρφωση της μίας από τις τρεις αρθρώσεις του δακτύλου, με ποιο συχνή εμφάνιση στο δεύτερο δάκτυλο του ποδιού. Η ονομασία της πάθησης προέρχεται από τη μορφή που παίρνουν τα δάκτυλα και μοιάζουν σα σφυρί.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Όσο επιβαρύνονται τα δάκτυλα, και με πιο συχνό αίτιο τα ακατάλληλα υποδήματα και το οικογενειακό ιστορικό, η εμφάνιση της πάθησης της σφυροδακτυλίας γίνεται πιο έντονη. Τα δάκτυλα παραμορφώνονται και δημιουργούνται κάλοι και σκληρύνσεις. Τα βασικά συμπτώματα της πάθησης είναι:

• Παραμόρφωση του δακτύλου η οποία μοιάζει με σφυρί.
• Πόνος κατά την κίνηση του δακτύλου με δυσκολία στην κίνησή του αλλά και δυσκολία στη βάδιση.
• Αδυναμία κίνησης του δακτύλου
• Υπερκεράτωση στη ραχιαία επιφάνεια της άρθρωσης: δηλαδή η εμφάνιση κάλων αλλά και το πρήξιμο.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Στο αρχικό στάδιο της πάθησης συνίσταται η συντηρητική θεραπεία της πάθησης. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ειδικού νάρθηκα για την ευθυγράμμιση του δακτύλου, αλλά και την εφαρμογή ειδικών πελμάτων μέσα στο παπούτσι, που υποστηρίζουν και ανακουφίζουν τα παραμορφωμένα δάκτυλα. Επίσης, δίνονται οδηγίες από το γιατρό για την αποφυγή των στενών παπουτσιών και τη χρήση φαρδύτερων, έτσι ώστε να αποσυμπιεστούν τα δάκτυλα. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι το νεύρωμα Morton;

Το νεύρωμα Morton εμφανίζεται στα νευρά του άκρου ποδός, και προκαλεί οίδημα και πόνο. Το κλασσικό ανατομικό σημείο είναι το νεύρο μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δαχτύλου το οποίο, μόλις σχηματισθεί το νεύρωμα διογκώνεται και δημιουργεί πόνο καθώς και περιορισμό της κινητικότητας του ασθενούς. Μέχρι σήμερα η επιδημιολογία της νόσου δεν είναι σαφώς καθορισμένη.  Το νεύρωμα του Morton εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 45-50 ετών. Και τα δύο πόδια επηρεάζονται εξίσου, αν και οι αμφοτερόπλευρες εμφανίσεις της νόσου είναι σπάνιες. 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα πιο κοινά συμπτώματα του νευρώματος Morton περιλαμβάνουν:

• Αιμωδία στην περιοχή μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δάχτυλου στην πελματιαία επιφάνεια.
• Κράμπες στα δάχτυλα του ποδιού.
• Οξύς πόνος στα δάχτυλα που αυξάνεται όταν ο ασθενής φοράει στενά παπούτσια ή πατάει στην συγκεκριμένη περιοχή του πέλματος.
• Πόνος που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση της παθολογίας και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Στο αρχικό στάδιο της πάθησης συνίσταται η συντηρητική θεραπεία της πάθησης. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει επίσης βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος.

Ο «βλαισός μέγας δάκτυλος», είναι μία συχνή ανατομική ανωμαλία του μεγάλου δακτύλου των ποδιών. Το μεγάλο δάκτυλο προσάγεται με αποτέλεσμα να δημιουργείται εξόστωση στην αρθρική επιφάνεια. Εξελκώσεις είναι σύνηθες αποτέλεσμα της τριβης της εξόστωσης με το εσωτερικό των υποδημάτων με αποτέλεσμα την οξεία φλεγμονή. Ο βλαισός μέγας δάκτυλος συχνά συνοδεύεται από στροφή του δακτύλου καθώς και από παραμόρφωση και σύνοδο σφυροδακτυλία του δεύτερου δακτύλου, αποτέλεσμα της συνεχούς τριβής είναι η υπερκεράτωση του δέρματος (κάλος).

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η πλειοψηφία δεν αντιμετωπίζει συμπτώματα κατά τα αρχικά στάδια παραμόρφωσης. Τα συμπτώματα γίνονται αισθητά με συγκεκριμένους τύπους υποδημάτων (στενά, μυτερά, ψηλοτάκουνα) και αυτά περιλαμβάνουν:

• Άλγος
• Καυσαλγία 
• Ερυθρότητα και οίδημα. 
• Δυσαισθησίες (π.χ. αιμωδία) 
• Περιορισμένη κινητικότητα του δακτύλου. 
• Προβλήματα στη βάδιση.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση της παθολογίας και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Στο αρχικό στάδιο της πάθησης συνίσταται η συντηρητική θεραπεία της πάθησης. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει επίσης βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι η πλατυποδία.

Η πλατυποδία είναι μία ιδιαίτερα συχνή κατάσταση που παρατηρείται σε γενικούς πληθυσμούς και παρατηρείται ελάττωση του ύψους ή και πλήρης έλλειψη της ποδικής καμάρας του ποδιού που συχνά συνυπάρχει με διαφόρου βαθμού βλαισότητα (προς τα έξω απόκλιση) της πτέρνας. Η ποδική καμάρα είναι βασικής σημασίας για την βιο-μηχανική του ποδιού και αποτελεί έναν εύκαμπτο ελαστικό σύνδεσμο ανάμεσα στον άκρο πόδα και στο υπόλοιπο κάτω άκρο που εξασφαλίζει την απορρόφηση μεγάλου μέρους των κραδασμών και των δυνάμεων που αυτοί μεταφέρουν κατά την βάδιση πριν μεταφερθούν στα υπόλοιπα οστά της κνήμης, του μηρού και σε όλο τον αξονικό σκελετό.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η πλατυποδία διακρίνεται σε χαλαρή και δύσκαμπτη πλατυποδία. Η χαλαρή πλατυποδία δεν έχει συνήθως κανένα σύμπτωμα ή έχει πολύ ήπια συμπτώματα όπως πόνο και εύκολη κόπωση των ποδιών μετά την βάδιση μεγάλων αποστάσεων. Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στην περιοχή του ποδιού ή στις γάμπες.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από την βαρύτητα της πλατυποδίας και την αθλητική δραστηριότητα του ατόμου. Την μεγαλύτερη επιβάρυνση από την έλλειψη της ποδικής καμάρας του ποδιού δέχεται το γόνατο το οποίο σε σοβαρή πλατυποδία μπορεί να εμφανίσει κυρίως χονδροπάθεια της επιγονατίδας. Τα παιδιά με πλατυποδία και έντονη αθλητική δραστηριότητα μπορεί επίσης να εμφανίσουν προβλήματα στον αχίλλειο τένοντα όπως τενοντοπάθεια. Η δύσκαμπτη πλατυποδία συνοδεύεται πάντα από πόνο και προβλήματα βάδισης.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση της παθολογίας και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Στο αρχικό στάδιο της πάθησης συνίσταται η συντηρητική θεραπεία της πάθησης. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.  Κάθε περίπτωση πλατυποδίας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μοναδική και για τον λόγο αυτό το πελματογράφημα είναι εξαιρετικά βοηθητικό για την επιλογή των κατάλληλων ένθετων για κάθε ασθενή. Τα προσθετικά πέλματα (ένθετα) ανυψώνουν την ποδική καμάρα και κρατούν την υπαστραγαλική άρθρωση σε ουδέτερη θέση. Τα πέλματα συστήνονται επίσης ειδικά στις περιπτώσεις που η πλατυποδία συνυπάρχει με βλαισότητα της πτέρνας όπου θεωρείται ότι αποκαθιστούν την μηχανική του ποδιού και την λειτουργία του αχίλλειου τένοντα. Η χρήση των ενθέτων είναι επίσης ιδιαίτερα βοηθητική στα άτομα που επιδίδονται σε αθλητικές δραστηριότητες δεδομένου ότι παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη και μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμών.