Τι είναι η επικονδυλίτιδα;
Η επικονδυλίτιδα είναι μια επώδυνη πάθηση του αγκώνα που εμφανίζεται ως απόρροια επαναλαμβανόμενων κινήσεων ή υπέρχρησης των χεριών. Οι καθημερινοί μικροτραυματισμοί είναι οι υπεύθυνοι που οδηγούν σιγά σιγά σε φλεγμονή, μικρορήξεις και εκφύλιση του τένοντα. Στην αγγλική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται και ο όρος tennis elbow, δηλαδή ο αγκώνας του τένις, ωστόσο πρόκειται για έναν τραυματισμό με… παραπλανητικό όνομα. Η επικονδυλίτιδα του αγκώνα (lateral epicondylitis) δεν εμφανίζεται μόνο σε αθλητές του τένις αλλά σε πληθώρα αθλημάτων που χρησιμοποιούν τα χέρια. Δημιουργούνται χρόνιες μικροσκοπικές ρήξεις στον βραχύ κερκιδικό εκτείνοντα του καρπού ο οποίος βοηθά στην σταθεροποίηση του καρπού όταν ο αγκώνας είναι σε έκταση, οι οποίες οφείλονται κυρίως στις επαναλαμβανόμενες κινήσεις, ή στην υπερβολική χρήση του χεριού.

Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα, αναπτύσονται σταδιακά και συνήθως μετά από ιδιαίτερα έντονες περιόδους κούρασης. Με την πάροδο του χρόνου γίνεται εξαιρετικά οδυνηρό για τον ασθενή να σηκώσει ή να κρατήσει πράγματα, ακόμα και να αγγίξει το εξωτερικό του αγκώνα του.  Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και η χειραψία, μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη. Οι ασθενείς αναφέρουν συχνά ότι τα συμπτώματα αυτά χειροτερεύουν με τη συνεχή χρήση του χεριού.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Η αντιμετώπιση της επικονδυλίτιδας ξεκινά με την αποχή από τη δραστηριότητα που την προκάλεσε. Σημαντικό κομμάτι της θεραπείας είναι η διόρθωση του παθολογικού κινητικού μοτίβου και η βελτίωση της τεχνικής της κίνησης. Αξιολόγηση και προσαρμογή του αθλητικού εξοπλισμού είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν πρέπει να παραληφθεί κατά την φάση της θεραπείας καθώς λανθασμένος αθλητικός εξοπλισμός/ εργαλεία δουλείας ενδέχεται να είναι ο λόγος υποτροπής ή επανατραυματισμού. Οι περισσότεροι ασθενείς συχνά παρατηρούν μείωση των συμπτωμάτων τους, εφαρμόζοντας απλές συμβουλές όπως ξεκούραση, πάγο, αντιφλεγμονώδη, διατάσεις και εξειδικευμένες ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης. Αποτελεσματικές είναι και οι ήπιες διατάσεις που ακολουθούνται από ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης. Καλό θα είναι να του τις έχει δείξει προηγουμένως ένας φυσικοθεραπευτής, ώστε να μην τραυματίσει περαιτέρω την περιοχή. Εξειδικευμένα μέσα φυσικοθεραπείας όπως ο κρουστικός υπερήχος (shock waves therapy), βελονισμός, τεχνική IASTM, kinesiotape, κα. μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην μείωση του πόνου και στη βελτίωση της επούλωσης των τενόντων.

Αν ο ασθενής δεν μπορεί να αποφύγει τη δραστηριότητα που του προκαλεί την επικονδυλίτιδα, τότε συστήνεται ειδικό περιαγκώνιο (ένας ειδικός νάρθηκας για επικονδυλίτιδα) για πρόσθετη προστασία και μείωση του πόνου.

Τι είναι η επικονδυλίτιδα;
Ο όρος golfer’s elbow αναφέρεται σε φλεγμονή και πόνο στην περιοχή του αγκώνα και συγκεκριμένα στην οστική περιοχή του έσω επικόνδυλου. Η βλάβη  εντοπίζεται στην έσω πλευρά των τενόντων που κάμπτουν τον καρπό και τα δάκτυλα. ‘Οπως και στην εξω επικονδυλίτιδα έτσι και η έσω σχετίζεται με επαναλαμβανόμενες κινήσεις των μυών που κάμπτουν τον καρπό και τα δάχτυλα, όπως το γκολφ, η άρση βαρών, η πληκτρολόγηση, η χρήση εργαλείων (κατσαβίδι, κλειδί, τροχός), η κ.α. 

Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Όταν υπάρχει φλεγμονή στην έσω πλευρά του κονδύλου, εντοπίζεται στη μέσα πλευρά του αγκώνα. Η εμφάνιση του πόνου είναι σταδιακή και εκδηλώνεται σε βάθος ημερών και εβδομάδων, και συνήθως μετά από ιδιαίτερα έντονες περιόδους κούρασης. Στην οξεία φάση υπάρχει μειωμένη λειτουργικότητα του χεριού με μυϊκή αδυναμία του καρπού και των δακτύλων σε κινήσεις όπως κατά το άνοιγμα πόρτας ή ακόμα και κατά την χειραψία. 

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Η αντιμετώπιση της επικονδυλίτιδας ξεκινά με την αποχή από τη δραστηριότητα που την προκάλεσε. Σημαντικό κομμάτι της θεραπείας είναι η διόρθωση του παθολογικού κινητικού μοτίβου και η βελτίωση της τεχνικής της κίνησης. Αξιολόγηση και προσαρμογή του αθλητικού εξοπλισμού είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν πρέπει να παραληφθεί κατά την φάση της θεραπείας καθώς λανθασμένος αθλητικός εξοπλισμός/ εργαλεία δουλείας ενδέχεται να είναι ο λόγος υποτροπής ή επανατραυματισμού. Οι περισσότεροι ασθενείς συχνά παρατηρούν μείωση των συμπτωμάτων τους, εφαρμόζοντας απλές συμβουλές όπως ξεκούραση, πάγο, αντιφλεγμονώδη, διατάσεις και εξειδικευμένες ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης. Αποτελεσματικές είναι και οι ήπιες διατάσεις που ακολουθούνται από ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης. Καλό θα είναι να του τις έχει δείξει προηγουμένως ένας φυσικοθεραπευτής, ώστε να μην τραυματίσει περαιτέρω την περιοχή. Εξειδικευμένα μέσα φυσικοθεραπείας όπως ο κρουστικός υπερήχος (shock waves therapy), βελονισμός, τεχνική IASTM, kinesiotape, κα. μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην μείωση του πόνου και στη βελτίωση της επούλωσης των τενόντων.

Αν ο ασθενής δεν μπορεί να αποφύγει τη δραστηριότητα που του προκαλεί την επικονδυλίτιδα, τότε συστήνεται ειδικό περιαγκώνιο (ένας ειδικός νάρθηκας για επικονδυλίτιδα) για πρόσθετη προστασία και μείωση του πόνου.

Τι είναι η θυλακίτιδα;
Η θυλακίτιδα του ωλεκράνου, ορίζετε ως η φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου της άρθρωσης του αγκώνα. Συχνά αιτία της θυλακίτιδας, είναι η επαναλαμβανόμενη επιβάρυνση του ορογόνου θυλάκου του αγκώνα, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τη συνεχή στήριξη του αγκώνα σε σκληρές επιφάνειες. Παρατηρείται συχνά σε μαθητές που στηρίζουν τα χέρια του στο θρανίο, όπως και σε υπαλλήλους γραφείου. Σπανιότερα φλεγμονή του ορογόνου θυλάκου μπορεί να προκληθεί από τοπικό τραυματισμό μετά από άμεση πλήξη. Άλλες αιτίες της θυλακίτιδας του ωλεκράνου μπορεί να είναι η ουρική αρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα καθώς και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις. Σπανιότερα μπορεί να προκληθεί άμεση λοίμωξη από κάποιο μικρόβιο.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Το κύριο σύμπτωμα στη θυλακίτιδα του ωλεκράνου είναι το εκτεταμένο οίδημα στην οπίσθια επιφάνεια του αγκώνα. Η μορφή και το μέγεθος του οιδήματος αυτού προσομοιάζει με αυτή ενός αυγού. Το οίδημα συνοδεύεται και από τα υπόλοιπα σημεία φλεγμονής, όπως ερυθρότητα, θερμότητα και πόνο.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Η θεραπεία για την θυλακίτιδα ωλεκράνου είναι κατά κανόνα συντηρητική. Συνίσταται ανάπαυση της πάσχουσας περιοχής και αποφυγή της περαιτέρω επιβάρυνσης. Η κρυοθεραπεία είναι ένα χρήσιμο φυσικό μέσο για την ανακουφίση των συμπτωμάτων  στην οξεία φάση. Εξειδικευμένα θεραπευτικά μέσα όπως kinesiotape, κρυοπρεσσοθεραπεία, θεραπευτική μάλαξη κ.α. μπορούν να ανακουφίσουν σημαντικά τον ασθενή και να συνδράμουν στην ταχύτερη ανάρρωση. 

Τί είναι το εξάρθρημα το αγκώνα;
Το εξάρθρημα του αγκώνα είναι ένας τραυματισμός ο οποίος συμβαίνει συχνά από πτώση στο χέρι με τον αγκώνα σε έκταση ή κάμψη. Συνήθως η κατεύθυνση του εξαρθρήματος είναι οπίσθια και κάποιες φόρες συνυπάρχει και κάταγμα.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η διάγνωση είναι σχετικά απλή και το εξάρθρημα μπορεί να γίνει αντιληπτό ακόμα και από την απλή επισκόπηση της άρθρωσης διότι δεν είναι ορατό πια το χαρακτηριστικό τρίγωνο, που σχηματίζεται από το ωλέκρανο και τους δύο επικονδύλους. Ένα από τα επακόλουθα του εξαρθρήματος του αγκώνα που χρήζει χειρουργείου, είναι η αστάθεια της άρθρωσης συνεπεία ρήξης των συνδέσμων.
Περιγράφονται διάφοροι τύποι αστάθειας του αγκώνα αναλόγως του μηχανισμού κάκωσης και της ομάδας συνδέσμων που έχουν διαταραχθεί. Η συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία επιλέγεται βάσει του τύπου εξαρθρήματος, αστάθειας της άρθρωσης και των συνοδών κακώσεων.

Ποια η κατάλληλη θεραπεία;
Η άμεση θεραπευτική παρέμβαση μετά από ένα εξάρθρημα αγκώνα συνίσταται στην άμεση ανάταξη αυτού μετά από έλεγχο της αιμάτωσης και της νεύρωσης του άνω άκρου. Μετά την ανάταξη, ανάλογα και με την έκταση της κάκωσης των μαλακών μορίων και το βαθμό αστάθειας της άρθρωσης, συνίσταται για 2-3 εβδομάδες η ακινητοποίηση του αγκώνα με απλή ανάρτηση του άνω άκρου. Ακολούθως εφαρμόζεται  εξειδικευμένο πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και κινητοποίησης και λειτουργικής αποκατάστασης του αγκώνα.