Παθήσεις του Γονάτου

Τι είναι η ρήξη μηνίσκου;

Οι μηνίσκοι, έχουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη φυσιολογική λειτουργία της άρθρωσης του γόνατος ο οποίος είναι να απορροφούν τους κραδασμούς, να προστατεύουν τους αρθρικούς χόνδρους από την τριβή, να ομαλοποιούν την κίνηση και να κατανέμουν ισότιμα τα φορτία.

Οι ρήξεις μπορεί να είναι είτε τραυματικές (μερικές ή ολικές), είτε εκφυλιστικές εξαιτίας της φυσιολογικής γήρανσης της άρθρωσης. Οποιαδήποτε δραστηριότητα αναγκάζει το γόνατο να περιστραφεί απότομα και δυνατά, μπορεί να προκαλέσει ρήξη μηνίσκου.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα μιάς ρήξης του μηνίσκου χαρακτηρίζονται από πόνο στην έσω ή την έξω μεριά του γόνατος, τοπικό πρήξιμο  και ακαμψία που έχει σαν αποτέλεσμα η άρθρωση να «κλειδώσει» και ο ασθενής να μην μπορεί να ισιώσει πλήρως το γόνατό του. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών μετά τη κάκωση είναι σε θέση να περπατήσει ή να συνεχίσει να αθλείται. 48 -72 ώρες μετά τον τραυματισμό το γόνατο γίνεται επώδυνο και πρησμένο.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του ασθενούς.  Η αντιμετώπιση της ρήξης ενός μηνίσκου θα εξαρτηθεί από τον τύπο της ρήξης, το μέγεθος και την εντόπισή της. Το εξωτερικό 1/3 του μηνίσκου αιματώνεται επαρκώς και συχνά μία ρήξη σε αυτή τη περιοχή του μηνίσκου μπορεί να ιαθεί πλήρως συντηρητικά. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση των συμπτωμάτων εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM, Κρυοπρεσσοθεραπεία και Laser Υψηλής Ισχύος μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δωθεί στην ενδυνάμωση των μυών ομάδων της πάσχουσας περιοχής με την εφαρμογή ειδικού προγράμματος λειτουργικής αποκατάστασης για την αποφυγή μελλοντικών επανατραυματισμών.

Τι είναι η ρήξη του χιαστού συνδέσμου;

Μία από τις συχνότερες κακώσεις του γόνατος είναι η κάκωση ή ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου. Η συγκεκριμένη ρήξη έχει συνδέσει το όνομά της με τους αθλητές υψηλών επιδόσεων, ως συνέπεια πτώσης από ύψος, απότομης αλλαγής κατεύθυνσης, ή άμεσης πλήξης του γόνατος. Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι μία από τις πιο σοβαρές και πιο συχνές κακώσεις στο γόνατο, με συχνά μεγάλη περίοδο αποθεραπείας. Στις μισές περίπου περιπτώσεις, ο τραυματισμός του προσθίου χιαστού συνοδεύεται από τραυματισμούς και άλλων δομών της άρθρωσης του γόνατος, όπως ο αρθρικός χόνδρος, οι μηνίσκοι και άλλοι σύνδεσμοι.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Κατά τον τραυματισμό του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου ο ασθενής συχνά αναφέρει ένα χαρακτηριστικό ήχος (κλίκ-κράκ) και ταυτόχρονο κλείδωμα ή απώλειας σταθερότητας του γονάτου. Άλλα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Πόνο με έντονο οίδημα.
  • Απώλεια του πλήρους εύρους κίνησης
  • Πόνο-Ευαισθησία κατά μήκος της άρθρωσης του γόνατος
  • Πόνο κατά τη βάδιση
  • Αστάθεια στην άρθρωση του γονάτου

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Οι νεότεροι αθλητές που εμπλέκονται σε αθλήματα αυξημένων απαιτήσεων συχνά χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση για να επιστρέψουν με ασφάλεια στις αθλητικές τους δραστηριότητες. Οι λιγότερο ενεργοί, πιο μεγάλης ηλικίας ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν σε λιγότερο απαιτητικό τρόπο καθημερινής διαβίωσης χωρίς χειρουργική αντιμετώπιση.

Η αποκατάσταση παίζει ένα σημαντικό ρόλο για την επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες, ανεξάρτητα από το εάν η θεραπεία είναι χειρουργική ή συντηρητική. Ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας θα βοηθήσει στην επανάκτηση της δύναμης, του εύρους κίνησης αλλά και της διαχείρισης των συμπτωμάτων. Εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως T.e.c.a.r. , μέθοδος IASTM και Laser Υψηλής Ισχύος μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενδυνάμωση των μυών ομάδων της πάσχουσας περιοχής με την εφαρμογή ειδικού προγράμματος λειτουργικής αποκατάστασης ούτως ώστε να αποφευχθούν πιθανές υποτροπές ή και μελλοντικοί επανατραυματισμοί.

Τι είναι η αστάθεια της επιγονατίδας;

Η επιγονατίδα αποτελεί το μεγαλύτερο σησαμοειδές οστό του ανθρωπίνου σώματος. Διαθέτει δύο αρθρικές επιφάνειες με παχύ αρθρικό χόνδρο λόγω των βαρέων φορτίων που δέχεται καθημερινά. Η επιγονατίδα αρθρώνεται με το μηριαίο οστό δημιουργώντας ένα αρθρικό κανάλι στο οποίο όταν η επιγονατίδα παραμένει επιτρέπει την κινήση. Εάν  αυτό το κανάλι είναι ρηχό ή ανομοιόμορφο, ή ο ασκούμενος δεχθεί άμεση πλήξη, η επιγονατίδα μπορεί να γλιστρήσει, με αποτέλεσμα την εξάρθρωσή της. Όταν η επιγονατίδα βγεί εκτός του καναλιού προκαλείται πόνος και προβλήματα λειτουργίας της άρθρωσης.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Στα συνηθέστερα συμπτώματα συγκαταλέγονται:

  • Έντονος πόνος κατά την καθιστή θέση
  • Κριγμός («τρίξιμο») κατά τη διάρκεια της κίνησης
  • Πόνος στο πρόσθιο μέρος του γόνατος που αυξάνεται με τις δραστηριότητες
  • Οίδημα (Πρήξιμο)
  • Κλείδωμα του γονάτου και ανικανότητα στήριξης του βάρους του σώματος

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Στοχευμένη ενδυνάμωση των σταθεροποιητών μυών του γόνατος είναι βασική για την αντιμετώπιση της αστάθειας απο τα πρώτα στάδια της θεραπείας και είναι ένα βασικό κομμάτι που συντελεί προληπτικά σε πιθανές εξαρθρώσεις.

Τι είναι το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου;

Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου γνωστό και ως ”Γόνατο του δρομέα” είναι μια πάθηση η οποία εμφανίζεται αρκετά συχνά σε αθλητικούς πληθυσμούς. Το σύνδρομο δεν αφορά μια μεμονωμένη πάθηση αλλά περιγράφει μια ευρεία ομάδα παθολογικών καταστάσεων στην περιοχή του γονάτου του ασθενούς. Σημαντικοί παράγοντες εμφάνισης του συνδρόμου είναι η υπερκόπωση, άμεση πλήξη, μυική ατροφία, ανατομικές παραλλαγές του άξονα φόρτισης του γόνατος, αυξημένο σωματικό βάρος καθώς και προβλήματα του άκρου ποδός.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το γόνατο του δρομέα εκδηλώνεται με ήπιες ενοχλήσεις, αμβλύ πόνο και συχνά με την συνήπαρξη πρηξίματος στην περιοχή του γόνατος κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων. Συχνά οι ασθενείς αντιμετωπίζουν πόνο και ενόχληση κατά το λύγισμα του γονάτου, το κατέβασμα της σκάλας ή το σήκωμα μετά από πολλή ώρα σε καθιστή θέση.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου και οιδήματος  εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος καθώς και ειδικές τεχνικές περίδεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενδυνάμωση των μυών ομάδων της πάσχουσας περιοχής με την εφαρμογή ειδικού προγράμματος λειτουργικής αποκατάστασης.

Τι είναι το σύνδρομο διαμερίσματος;

Πρόκειται για μια επώδυνη παθολογική κατάσταση που προκαλείται από αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό των μυών. Το σύνδρομο διαμερίσματος αναπτύσσεται μετά από οίδημα εντός ενός διαμερίσματος κυρίως λόγω της ύπαρξης αιματώματος. Λόγω της άκαμπτης περιτονίας που το περιβάλλει είναι αυξάνεται η ενδοδιαμερισματική πίεση γύρω από τα τριχοειδή αγγεία, τα νεύρα και τους μύες διαταράσσοντας τη ροή του αίματος. Η αυξημένη πίεση μπορεί προκαλέσει μείωση της ροής του αίματος και να εμποδίσει την μεταφορά θρεπτικών ουσιών και την οξυγόνωση των μαλακών ιστών, των νεύρων και των μυών. 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η υπερβολική και παρατεταμένη προσπάθεια κατά την άσκηση μπορεί να προκαλέσει πόνο και οίδημα οδηγώντας σε χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος.

Στα κύρια συμπτώματα του συνδρόμου συγκαταλέγονται πόνος ή και κράμπες κατά τη διάρκεια της άσκησης τα οποία υποχωρούν με την διακοπή της.

Στα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνονται επίσης:

  • Υπαισθησία
  • Δυσκολία στην κίνηση
  • Ορατή διόγκωση των μυών

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά.

Τι είναι το σύνδρομο επώδυνης κνήμης;

Το σύνδρομο επώδυνης κνήμης  είναι μια φλεγμονή των μυών των τενόντων της περιοχής της κνήμης, καθώς και του οστού της κνήμης. H επώδυνη κνήμη του δρομέα αποτελεί μια πάθηση που σχετίζεται με την εντατική άσκηση και άθληση. Εμφανίζεται στο έσω μέρος του οστού της κνήμης, καθ’όλο το μήκος της μετά από έντονη δραστηριότητα και ειδικότερα μετά από τρέξιμο. Οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει πόνο ιδιαίτερα κατά την έναρξη της σωματικής δραστηριότητας.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το σύνδρομο επώδυνης κνήμης σε παρουσιάζεται όταν οι μύες και το περιόστεο του οστού της κνήμης καταπονούνται μετά από έντονη και επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα. Κύριο σύμπτωμα είναι ο Οξύς πόνος με απότομη έναρξη ή με πιο ήπιο χαρακτήρα ο οποίος πορεί να εμφανίζεται κατά την διάρκεια της άσκησης και συχνά επιδεινώνεται με τη πίεση. Σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρείται και ήπιο πρήξιμο στη συμπτωματική περιοχή. Εάν ο δρομέας αγνοήσει τα πρόωρα συμπτώματα, μπορεί να πονάει ακόμη και στην ξεκούραση. Γι’ αυτό η άμεση αναγνώριση των συμπτωμάτων από τον δρομέα, η έγκυρη διάγνωση και αντιμετώπιση της κατάστασης είναι κρίσιμες παράμετροι για την έκβαση στο συνολικό προπονητικό πρόγραμμα.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Η αρχική αντιμετώπιση του συνδρόμου περιλαμβάνει αρκετές εβδομάδες ανάπαυσης. Αργότερα, οι τυπικές ασκήσεις που προκάλεσαν το πρόβλημα μπορούν να αντικατασταθούν με δραστηριότητες όπως η κολύμβηση και η ποδηλασία. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία ολοκληρωμένη θεραπεία του συνδρόμου επώδυνης. Εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως θεραπεία TECAR, μέθοδος IASTM, κρυοπρεσοθεραπεία και Laser Υψηλής Ισχύος μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην διαχείριση των συμπτωμάτων.

Πριν την επιστροφή στην άσκηση, καλό είναι να έχουν περάσει τουλάχιστον 2 εβδομάδες χωρίς συμπτωματολογία και η ένταση της προπόνησης θα πρέπει να αυξάνεται σταδιακά. Ακολουθώντας τις οδηγίες που θα ορίσει ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να προληφθεί το σύνδρομο επώδυνης κνήμης. Η χρήση κατάλληλων αθλητικών υποδημάτων ειδικά σχεδιασμένων για συγκεκριμένα σπορ βοηθούν αποτελεσματικά στην σωστή κατανομή των φορτίων στο πέλμα και σε όλο το κάτω άκρο.

Τι είναι το σύνδρομο λαγοκνημιαίας ταινίας;

Η λαγονοκνημιαία ταινία είναι μια περιτονία η οποία ξεκινάει κεντρικά της άρθρωσης του ισχίου από τη λαγόνιο ακρολοφία και καταλήγει περιφερικά της άρθρωσης του γόνατος στην εγγύς κνήμη, την επιγονατίδα και τον τένοντα του δικέφαλου μηριαίου. Το σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας γνωστό και ως -γόνατο δρομέα- είναι μια αρκετά συχνή πάθηση στους αθλητές. 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συχνότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην έξω επιφάνεια του γόνατος και παρουσιάζεται συχνότερα σε ποδηλάτες και δρομείς, λόγω της επανειλημμένης κάμψης των ισχίων και των γονάτων. ο κύριο σύμπτωμα στο σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας είναι ο πόνος στην έξω επιφάνεια του γόνατος. Αρχικά, ο πόνος μπορεί να είναι διάχυτος αλλά όσο περνάει ο χρόνος και με τη συνέχιση της δραστηριότητας μπορεί να γίνει εντοπισμένος και οξύς γύρω από τον έξω επικόνδυλο. Ο πόνος εντοπίζεται στο ύψος του μείζονα τροχαντήρα και ακτινοβολεί στην έξω επιφάνεια του μηρού και το γόνατο. Συχνά οι ασθενείς παραπονούνται ότι ο πόνος επιδεινώνεται όταν τρέχουν σε κατηφόρα ή ύστερα από παρατεταμένη παραμονή στην καθιστή θέση.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Σε πρώτη φάση χρειάζεται να μειωθούν τα συμπτώματα της φλεγμονής. Αρχικά μια περίοδος αποχής από το τρέξιμο είναι απαραίτητη. Αν συνεχίσει κανείς το τρέξιμο το πιο πιθανό είναι ότι θα επιδεινωθεί. Προκειμένου να διατήρησει ο αθλητής καλή φυσική κατάσταση συνιστάται να κάνει εναλλακτικά άλλες μορφές γυμναστικής που δεν ερεθίζουν τη λαγονοκνημιαία ταινία όπως το κολύμπι και το ποδήλατο. Η βοήθεια ενός έμπειρου φυσικοθεραπευτή μπορεί να είναι πολύτιμη. Εκτός από την αθλητική μάλαξη και την καθοδήγηση με διατατικές ασκήσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης, διάφορα αντιφλεγμονώδη μέσα όπως θεραπεία TECAR, μέθοδος IASTM, κρυοπρεσοθεραπεία και Laser Υψηλής Ισχύος μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της φλεγμονής και την ταχύτερη επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες.

Τι είναι η αποφυσίτιδα του κνημιαίου κυρτώματος;

Η αποφυσίτιδα του κνημιαίου κυρτώματος αποτελεί μια κοινή αιτία πόνου στο γόνατο των εφήβων. Πρόκειται για φλεγμονή της περιοχής ακριβώς κάτω από το γόνατο, όπου ο επιγονατιδικός τένοντας προσφύεται στο οστό της κνήμης. Είναι μία αναπτυξιακή νόσος η οποία εμφανίζεται συχνότερα όταν τα οστά, μύες και τένοντες αναπτύσσονται και αλλάζουν σχέσεις μεταξύ τους. Επειδή οι αθλητικές δραστηριότητες καταπονούν το μυοσκελετικό σύστημα, τα παιδιά που συμμετέχουν σ’αυτές (τρέξιμο, άλματα) διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν αποφυσίτιδα.

Τα οστά των παιδιών και των εφήβων έχουν μια ειδική περιοχή όπου το οστό αναπτύσσεται και ονομάζεται πλάκα ανάπτυξης ή επιφυσιακή πλάκα. Το ανατομικό αυτό σημείο αποτελείται από χόνδρους και ευρίσκονται μεταξύ της μετάφυσης και της επίφυσης. Κατά την ολοκλήρωση της ανάπτυξης οι επιφυσιακές πλάκες οστεοποιούνται. Το κνημιαίο κύρτωμα είναι ένας δευτερεύον πυρήνας οστεοποίησης, και αποτελεί συγχρόνως σημείο πρόσφυσης του τένοντα της επιγονατίδας. Όταν ένα παιδί δραστηριοποιείται ή αθλείται, ο τετρακέφαλος ασκεί πίεση στον τένοντα της επιγονατίδας, που με τη σειρά του ασκεί τάση το κνημιαίο κύρτωμα. Σε μερικά παιδιά,  η επαναλαμβανόμενη έλξη στο κύρτωμα οδηγεί σε διαταραχή της ενδοχόνδριας οστεοποίησης καθώς το κνημιαίο κύρτωμα εξογκώνεται και μεγαλώνει σε μέγεθος με συνέπεια την ανάπτυξη συμπτωμάτων στην περιοχή. 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα επώδυνα συμπτώματα αναπαράγονται κατά τη διάρκεια τρεξίματος, άλματος και άλλων δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον αθλητισμό. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να πάσχουν και τα δύο γόνατα, παρ’όλο που συνήθως το ένα γόνατο έχει εντονότερη συμπτωματολογία από το άλλο.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα:

  • Πόνος στο γόνατο και ευαισθησία στο κνημιαίο κύρτωμα
  • Οίδημα στο κνημιαίο κύρτωμα
  • Σύσπαση μυών στο πρόσθιο ή οπίσθιο μέρος του μηρού

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Η αντιμετώπιση της αποφυσίτιδας οφείλει να εστιάσει τον μετριασμό του πόνου και του οιδήματος. Αυτό συνήθως απαιτεί τον άμεσο περιορισμό των δραστηριοτήτων έως ότου το παιδί αισθάνεται σε θέση να επιστρέψει σε αυτές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες μπορεί να διαρκέσει εώς και αρκετούς μήνες ακολουθούμενη από ένα εντατικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία ολοκληρωμένη θεραπεία του συνδρόμου επώδυνης. Εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως θεραπεία TECAR, μέθοδος IASTM, κρυοπρεσοθεραπεία και Laser Υψηλής Ισχύος μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην διαχείριση των συμπτωμάτων.

Τι είναι η ρήξη του τετρακεφάλου;

Ο τετρακέφαλος μυς είναι ο ισχυρότερος μύς του ανθρωπίνου σώματος και ξεκινάει απο την λεκάνη και μέσω της επιγονατίδας καταλήγει  στην κορυφή της κνήμης. Χωρίς τον τετρακέφαλο το γόνατο δεν θα μπορούσε να κάνει έκταση και ο μηρός δεν θα μπορούσε να κάνει κάμψη προς τη λεκάνη.

Το όνομά του οφείλεται σε τέσσερις μύες που σχηματίζουν το σύνολο του τετρακεφάλου: τον ορθό μηριαίο και τους έσω, μέσα και έξω πλατύ. Η μεγάλη του «αδυναμία» σχετίζεται με το  γεγονός ότι έρχεται σε επαφή με όλο το μηριαίο οστό, και συνεπώς είναι ευάλωτος σε δυνάμεις συμπίεσης. Μια ρήξη στον τετρακέφαλο συμβαίνει όταν μια μεγάλη δύναμη ασκείται στο γόνατο με το πόδι τεντωμένο και το γόνατο σε μερική κάμψη.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Όταν ο τένοντας του τετρακεφάλου τραυματιστεί υπάρχει συχνά αίσθηση έντονου πόνου τοπικά ενώ συχνά αναφέρεται και ο ήχος «κλίκ» που αισθάνεται ο ασθενής. Στις περισσότερες περιπτώσεις ακολουθούν ο πόνος και το οίδημα, και ο ασθενής αδυνατεί να εκτείνει το γόνατό του. Επιπρόσθετα συμπτώματα είναι:

  • Δημιουργία κενού στο πάνω τμήμα της επιγονατίδας
  • Μωλωπισμός
  • Τοπική ευαισθησία
  • Μετακίνηση της επιγονατίδας
  • Αστάθεια του γονάτου και δυσκολία στην βάδηση

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Στοχευμένη ενδυνάμωση των σταθεροποιητών μυών του γόνατος είναι βασική για την αντιμετώπιση της αστάθειας απο τα πρώτα στάδια της θεραπείας και είναι ένα βασικό κομμάτι πρόληψης υποτροπών και αντιμετώπισης της αστάθειας του γονάτου. 

Τι είναι η αρθρίτιδα του γονάτου;

Με τον όρο “αρθρίτιδα” ονομάζουμε η φλεγμονή μίας ή περισσότερων αρθρώσεων με κύρια συμπτώματα τον πόνο, το οίδημα και την δυσκαμψία. Μπορεί να προσβληθεί οποιαδήποτε άρθρωση στο σώμα, αλλά είναι ιδιαίτερα συχνή στο γόνατο. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να περιορίσει πολλές από τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα ή το ανέβασμα σε μια σκάλα. Πρόκειται για μια σοβαρή αναπηρία και σημαντική αιτία απώλειας χρόνου εργασίας για πολλούς ανθρώπους. Οι πιο κοινές μορφές “αρθρίτιδας” είναι η εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Ωστόσο, υπάρχουν περισσότεροι από 100 διαφορετικοί τύποι παθήσεων που μπορούν να προκαλέσουν αρθριτικές αλλοιώσεις.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας στο γόνατο. Πρόκειται για μια χρόνια, εκφυλιστικού τύπου, πάθηση που εμφανίζεται κυρίως σε άτομα άνω των 50 ετών. Στην οστεοαρθρίτιδα, ο χόνδρος των επιφανειών του γόνατος φθείρεται σταδιακά. Καθώς ο χόνδρος αποδομείται, τα οστά αρχίζουν να έρχονται σε μια επώδυνη επαφή μεταξύ τους. Η διαδικασία συνοδεύεται από σκλήρυνση των οστικών επιφανειών κάτω από τον χόνδρο, ανάπτυξη νέου οστού και χόνδρου στις παρυφές της άρθρωσης (οστεόφυτα) καθώς και από ίνωση του αρθρικού θυλάκου. Μπορεί να έχει ασύμμετρη κατανομή και συχνά εντοπίζεται σε ένα μόνο διαμέρισμα της άρθρωσης. Επιπλέον, εκτός από την φθορά στις δυνάμεις τριβής, πολλές φορές σχετίζεται και σε παθολογικά φορτία. Συχνά, δεν παρουσιάζει καμιά άλλη συστηματική εκδήλωση αλλά μπορεί να εκδηλωθούν – τοπικά – σημεία φλεγμονής

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα. Συνήθως είναι ήπιος αρχικά, αλλά επιδεινώνεται σταδιακά μέσα σε ένα διάστημα μηνών ή ετών. Ο πόνος στα αρχικά στάδια προκαλείται από καταπόνηση της άρθρωσης και υποχωρεί με την ανάπαυση, με την πάροδο του χρόνου όμως αυτή η ύφεση δεν είναι πλήρης. Τέλος, στα προχωρημένα στάδια εμφανίζεται νυχτερινός πόνος. Η δυσκαμψία είναι ένα σύνηθες κλινικό εύρημα. Εμφανίζεται χαρακτηριστικά μετά από περιόδους ακινησίας, αλλά προοδευτικά γίνεται συνεχής και με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνεται.

Το οίδημα της άρθρωσης μπορεί να είναι διαλειμματικό λόγω συλλογής υγρού στην άρθρωση (ύδραρθρος) ή συνεχής λόγω της πάχυνσης του θυλάκου και της ανάπτυξης οστεοφύτων.

Τέλος, πολλοί ασθενείς αναφέρουν αίσθημα αδυναμίας στο γόνατο και επιδείνωση των συμπτωμάτων τις μέρες όπου η υγρασία είναι αυξημένη.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Στοχευμένη ενδυνάμωση των σταθεροποιητών μυών του γόνατος είναι βασική για την αντιμετώπιση του πόνου από τα πρώτα στάδια της θεραπείας και είναι ένα βασικό κομμάτι για την επιβράδυνσης και επιτυχή διαχείριση της νόσου.

Τι είναι η χονδροπάθεια της επιγονατίδας;

Η χονδροπάθεια (ή χονδρομαλάκυνση) χαρακτηρίζεται από μαλάκυνση και ρωγμές του χόνδρου των αρθρώσεων μας και είναι συχνό αίτιο πόνου και αναπηρίας στους εφήβους και νέους ενήλικες. Εμφανίζεται κυρίως στα γόνατα όπου προσβάλει τον χόνδρο της επιγονατίδας και κατά δεύτερο λόγο το χόνδρο του μηρού. Ο χόνδρος της κνήμης δεν είναι εύκολο να φθαρεί γιατί προστατεύεται από τους δύο μηνίσκους, οι οποίοι μόνο όταν φθαρούν ή αφαιρεθούν οδηγούν σε φθορά του παρακείμενου χόνδρου.

Η χονδροπάθεια είναι πολυπαραγοντική πάθηση και εμφανίζεται όταν συνδυάζονται πολλαπλά αίτια όπως: τραυματισμός, επαναλαμβανόμενες μικροκαταπονήσεις και χρόνιες φορτίσεις του αρθρικού χόνδρου, επάγγελμα ή άθληση όπως ήδη αναφέρθηκε, παχυσαρκία, αλλά και κατασκευαστικές ανωμαλίες του γόνατος και εσωτερικοί παράγοντες γενετικής προδιάθεσης όπως η μαλακή σύσταση του αρθρικού χόνδρου.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι ασθενείς με χονδροπάθεια επιγονατίδας αναφέρουν δυσφορία και πόνο “πίσω από την επιγονατίδα” ο οποίος επιδεινώνεται από δραστηριότητες όπως τρέξιμο, άλματα, ανέβασμα ή κατέβασμα σκάλας, βαθειά καθίσματα (squats), καθώς και όταν μείνουν για παρατεταμένη ώρα καθιστοί με τα γόνατα λυγισμένα.

Κάποιοι ασθενείς μπορεί επίσης να αναφέρουν ένα αίσθημα “τριξίματος” ή “σφίξιμο” γύρω από την περιοχή του γόνατος ή ακόμα και αίσθημα “κλειδώματος” του γόνατος, το οποίο ωστόσο θα πρέπει μέσα από την κλινική αξιολόγηση να διαφοροποιηθεί από κλείδωμα της άρθρωσης λόγω κάκωσης του μηνίσκου ή λόγω ελλείμματος του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της αιματικής κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Όσον αφορά το πρόγραμμα ενδυνάμωσης, έμφαση δίνεται στις ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακεφάλου καθώς επίσης και των μυών του ισχίου (απαγωγοί και έξω στροφείς), έτσι ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή σταθερότητα της λεκάνης και να μην μεταφέρονται περιττά φορτία στην άρθρωση του γόνατος.

Τι είναι η κύστη Baker;

Η κύστη Baker είναι κύστη που βρίσκεται στην ιγνυακή κοιλότητα, στο πίσω μέρος του γόνατος. Τις περισσότερες φορές μία αντίστοιχη κύστη είναι μικρή και ανώδυνη και δεν γίνεται καν αντιληπτή. Κάποιες φορές, ωστόσο, η κύστη αυτή μεγαλώνει υπερβολικά και γίνεται επώδυνη για τον ασθενή, οπότε απαιτεί απαιτείται η θεραπεία της.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η κύστη στην ιγνυακή κοιλότητα μεγαλώνει εξαιτίας της υπερβολικής έκκρισης αρθρικού υγρού. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται όταν προκαλείται φλεγμονή στην άρθρωση του γόνατος. Οι βασικές παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή είναι:

  • Ρήξη μηνίσκου
  • Οστεοαρθρίτιδα του γονάτου
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για την απόφαση ενός ορθού εξατομικευμένου θεραπευτικού σχήματος είναι απαραίτητη η εκτενής αξιολόγηση του τραυματισμού και η μελέτη των ατομικών αναγκών του ασθενούς. Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση παίζει βασικό ρόλο για μία επιτυχημένη θεραπεία. Για την διαχείριση του πόνου, του οιδήματος και την αύξηση της κυκλοφορίας εξειδικευμένες θεραπευτικές μέθοδοι όπως TECAR , μέθοδος IASTM , Laser Υψηλής Ισχύος, ειδικές τεχνικές περίδεσης,καθώς και τεχνολογία διαλείπουσας συμπίεσης μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Εφόσον η κύστη προκαλεί στον ασθενή έντονο πόνο, ο γιατρός ενδέχεται να προτείνει την αφαίρεση του αρθρικού υγρού από την κύστη και τη χορήγηση κάποιου φαρμάκου, όπως η κορτιζόνη.

Η φυσικοθεραπεία είναι η πιο συχνή θεραπευτική προσέγγιση και μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά τόσο στη μείωση του πόνο και του οιδήματος όσο και στην ενδυνάμωση των μυών του γόνατος. Σε σοβαρές περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει να βοηθήσει τον ασθενή ενδέχεται να απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση.

Scroll to Top