Παθήσεις Ώμικής Ζώνης
Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;
Οστεοαρθρίτιδα – επίσης γνωστή ως εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων – εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που καλύπτει τις κορυφές των οστών , γνωστός ως αρθρικός χόνδρος, εκφυλίζεται και φθείρεται. Αυτό προκαλεί πρήξιμο , πόνο και μερικές φορές ανάπτυξη οστεοφύτων.
Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του ώμου;
Ο ώμος αποτελείται από δύο αρθρώσεις , την ακρωμιοκλειδική ( AC ) άρθρωση και την γληνοβραχιόνια άρθρωση. Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση είναι το σημείο όπου η κλείδα, συναντά το ακρώμιο , το οποίο είναι η άκρη της ωμοπλάτης . Η γληνοβραχιόνια άρθρωση είναι το σημείο όπου η κορυφή του βραχιονίου οστού, συναντά την ωμοπλάτη. Η οστεοαρθρίτιδα είναι πιο συχνή στην ακρωμιοκλειδική άρθρωση.
Ο κίνδυνος εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας του ώμου με πόνο και περιορισμό της κίνησης αυξάνει με την ηλικία . Αλλά μετά από έναν τραυματισμό , όπως ένας εξαρθρωμένος ώμος , μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα ακόμα και σε νέους ανθρώπους . Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά σε άτομα που είναι ηλικίας άνω των 50. Σε νεότερους ανθρώπους , οστεοαρθρίτιδα μπορεί να προκύψει μετά από έναν τραυματισμό, όπως ένα κάταγμα ή εξάρθρημα ώμου . Αυτό είναι γνωστό ως μετατραυματική αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να είναι κληρονομική.
Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας ώμου;
Όπως με τους περισσότερους τύπους οστεοαρθρίτιδα, πόνος είναι ένα βασικό σύμπτωμα. Ένα άτομο με αρθρίτιδα του ώμου είναι πιθανό να έχει πόνο κατά την κίνηση του ώμου. Το άτομο μπορεί να έχει ακόμη πόνο στον ύπνο.
Ένα άλλο σύμπτωμα μπορεί να είναι ένα περιορισμένο εύρος κίνησης. Ο περιορισμός αυτός μπορεί να τον δει κανείς όταν προσπαθεί να μετακινήσει το χέρι του ασθενή . Μετακίνηση του ώμου μπορεί να παράγει ένα κλικ ή ένα θόρυβο τριξίματος.
Τι είναι το σύνδρομο της υποκρωμιακής προστριβής;
Το συνδρομο υποκρωμιακής προστριβής αποτελείται από μια σειρά γεγονότων η οποία συνήθως ξεκίνα με την τριβή του στροφικού πετάλου κυρίως του υπερακάνθιου (supraspinatus), ακολουθεί μερική ρήξη αυτού και τέλος πλήρη ρήξη. Άλλες φόρες παρατηρείται οξεία πλήρη ρήξη του στροφικού πετάλου. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η αρθροπάθεια του ωμού.
Τι προκαλεί το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης;
Πολλά περιστατικά υπακρωμιακής προστριβής προκαλούνται λόγω υπέρχρησης του ώμου. Η επαναλαμβανόμενη χρήση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των τενόντων του ώμου. Ωστόσο, σε ορισμένα περιστατικά, τα αίτια εμφάνισης του συνδρόμου υπακρωμιακής προστριβής δεν είναι ξεκάθαρα.
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Ο ασθενής αναφέρει πόνο που σταδιακά αυξάνεται, αδυναμία άρσης της άκρας χείρας πάνω από το επίπεδο του ωμού, νυχτερινό άλγος, περιορισμός της κίνησης του ωμού και μυϊκή αδυναμία.
Η ακτινολογική απεικόνιση συχνά δείχνει ασβεστοποιήσεις ή διαταραχές του ακρωμίου. Σε παραμελημένες περιπτώσεις παρατηρείται η προς τα άνω μετατόπιση της κεφαλής.
Ποιοι κινδυνεύουν να παρουσιάσουν υπακρωμιακή προστριβή;
Η συμμετοχή σε αθλήματα που απαιτούν χρήση των ώμων σε δυναμική κίνηση ή σε κίνηση πάνω από το επίπεδο της κεφαλής αποτελεί τον μεγαλύτερο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη του συνδρόμου υπακρωμιακής προστριβής. Συνήθεις δραστηριότητες που θα μπορούσαν να το προκαλέσουν περιλαμβάνουν:
- Κολύμβηση
- Αντισφαίρηση (Τέννις)
- Μπέιζμπολ
- Αθλήματα Ρίψεως
Ο κίνδυνος αυξάνεται επίσης σημαντικά σε επαγγέλματα που απαιτούν ανύψωση μεγάλων φορτίων ή έντονη κίνηση των άνω άκρων.
Φυσικοθεραπεία
Το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής συχνά ανταποκρίνεται με επιτυχία στην φυσικοθεραπεία, κατά την οποία πραγματοποιούνται ασκήσεις με στόχο την ανάκτηση της δύναμης και του εύρους κίνησης. Οι φυσικοθεραπείες πρέπει να επικεντρωθούν στους μυς του ώμου, του βραχίονα, του θώρακά και της ωμοπλάτης σας και η εκγύμνασή τους θα συνδράμει στην βελτίωση της λειτουργία του στροφικού πετάλου του ώμου. Εξειδικευμένα θεραπευτικά μέσα όπως το TECAR , η θεραπεία βαθείας κρούσης , η μέθοδος IASTM κ.α. μπορούν να προσφέρουν σε μία ταχύτατη ανάρρωση.
Τι είναι η τενοντίτιδα του ώμου;
Η τενοντίτιδα του υπερακανθίου, είναι μία φλεγμονώδης κατάσταση που εμφανίζεται στον τένοντα του υπερκάνθιου μύ, ο οποίος βρίσκεται στην βάση της άρθρωσης του ώμου. Η συγκεκριμένη πάθηση προκαλείται προοδευτικά, συχνά από υπέρχρηση, ή όταν η φόρτιση που δέχεται ο τένοντάς του υπερβαίνει την αντοχή του. Ενίοτε μπορεί να προκύψει εξαιτίας τοποθέτησης του ώμου σε μία θέση για παρατεταμένο χρονικό διάστημα ή λόγω του βάρους του σώματος που ασκείται στον ώμο κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Που εμφανίζεται συχνότερα;
Η τενοντίτιδα του ώμου εμφανίζεται συχνά σε αθλητές που χρησιμοποιούν το χέρι τους πάνω από το επίπεδο του ώμου. Για το λόγο αυτό η τενοντίτιδα υπερακάνθιου ονομάζεται και «ώμος του κολυμβητή» ή «ώμος του τενίστα». Ωστόσο, μπορεί να προσβάλει τον καθένα μετά από επαναλαμβανόμενη εργασία ή έπειτα από κάποια αδέξια κίνηση.
Η τενοντίτιδα του υπερακάνθιου διαφέρει από την τενοντοπάθεια, που είναι ένας όρος που περιγράφει την προοδευτική εκφύλιση (φθορά) του τένοντα. Η πάθηση αυτή μπορεί να είναι η κατάληξη πολλών τενοντίτιδων. Ο υπερακάνθιος είναι ένας από τους πέντε μυς που σχηματίζουν το στροφικό πέταλο του ώμου και, σε σχέση με τους υπόλοιπους, τραυματίζεται συχνότερα. Η κύρια λειτουργία του είναι η απαγωγή του άνω άκρου. Η βλάβη του αρχικά εκδηλώνεται με φλεγμονή, δηλαδή τενοντίτιδα, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμο τραυματισμό.
Τι είναι η ο Παγωμένος Ώμος;
Ο “παγωμένος ώμος”, ή αλλιώς συμφυτική θυλακίτιδα, είναι μια πάθηση κατά την οποία μειώνεται η δυνατότητα της κίνησης της άρθρωσης του ώμου με αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντική δυσκαμψία.
Πως εμφανίζεται η νόσος;
Η φυσική πορεία της νόσου είναι καλοήθης μιας και μετά από μια περίοδο με προοδευτικά επιδεινούμενα συμπτώματα, η πάθηση βελτιώνεται, αλλά η πλήρης ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες έως και 3 χρόνια. Η φυσικοθεραπεία, με επικέντρωση στην ανάκτηση του εύρους κίνησης του ώμου, είναι η βασική θεραπεία για την πάθηση. Ο “παγωμένος ώμος” εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους ηλικίας μεταξύ 40 και 60 ετών, ενώ δείχνει μια προτίμηση στις γυναίκες.
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Η κύρια κλινική εκδήλωση της συμφυτικής θυλακίτιδας είναι η έντονη δυσκαμψία της άρθρωσης σε συνδυασμό με οξύ πόνο.
Πως γίνεται η σταδιοποίηση της νόσου;
Στον “παγωμένο ώμο”, ο θύλακος της άρθρωσης τείνει να γίνεται άκαμπτος και σφιχτός. Παχιές λωρίδες συνδετικού ιστού (συμφύσεις) σχηματίζονται και, σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει λιγότερο αρθρικό υγρό στην άρθρωση. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της πάθησης είναι ο έντονος πόνος και η αδυναμία της κίνησης.
Ο “παγωμένος ώμος” αναπτύσσεται σε τρία στάδια:
Πρώτο στάδιο
Στο στάδιο του «παγώματος», που συνήθως διαρκεί από 6 έως 9 μήνες, σταδιακά ο πόνος αυξάνεται. Καθώς ο πόνος χειροτερεύει, η κινητικότητα της άρθρωσης αρχίζει να περιορίζεται.
Δεύτερο στάδιο
Ο πόνος βελτιώνεται σε αυτό το στάδιο αλλά η δυσκαμψία παραμένει. Κατά τη διάρκεια των 4 με 6 μηνών αυτού του σταδίου, ο ασθενής μπορεί να δυσκολευτεί πολύ με τις καθημερινές του δραστηριότητες.
Τρίτο στάδιο
Η κίνηση του ώμου σταδιακά βελτιώνεται. Η πλήρης επιστροφή στη φυσιολογική δύναμη και κίνηση του ώμου συνήθως διαρκεί από 4 ή 6 μήνες έως 2 ή 3 χρόνια.
Ποιά είναι η θεραπεία του παγωμένου ώμου;
Η θεραπεία εστιάζει στον έλεγχο του πόνου και την αποκατάσταση της κίνησης και της δύναμης του ώμου. Σκοπός είναι η αποκατάσταση του εύρους κίνησης και περιλαμβάνει διατάσεις και ασκήσεις εύρους κίνησης για τον ώμο. Συχνά χρησιμοποιούνται θερμικές μέθοδοι όπως ΤECAR με σκοπό τη χαλάρωση του ώμου πριν από τις διατάσεις.
Τι είναι η ”Ρήξη του στροφικού πετάλου”;
H ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου ορίζεται ως η διακοπή της συνέχειας κάποιου ή κάποιων από τους τένοντες του ώμου και συμβαίνει μετά από κάποιον βίαιο τραυματισμό ή μετά από την συσσώρευση επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών. Επίσης σε περιπτώσεις που υπάρχει εκφύλιση των ιστών, μπορεί η ρήξη να συμβεί και με μικρότερης βίας τραυματισμό του ώμου.
Το στροφικό πέταλο του ώμου συνίσταται από τέσσερις τένοντες, με τους οποίους γίνεται η ανύψωση και οι στροφές (έσω και έξω) του άνω άκρου.
Οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι οι εξής:
- Υποπλάτιος
- Υπερακάνθιος
- Υπακάνθιος
- Ελάσσων στρογγυλός
Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το οριζόντιο επίπεδο ή μακριά από το σώμα και ιδιαίτερα όταν μεταφέρεται βάρος είναι συχνά προδιαθεσικός παράγοντας . Ο τένοντας που υφίσταται συχνότερα ρήξεις είναι αυτός του υπερακανθίου μυός, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες, συνυπάρχουν ”μαζικές ρήξεις” σε πολλούς τένοντες μαζί.
Πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός;
Υπάρχουν δύο είδη ρήξεων του στροφικού πετάλου του ώμου:
Μερικού πάχους ρήξη, η οποία αφορά μέρος της κατάφυσης του τένοντα στο βραχιόνιο οστό.
Ολικού πάχους ρήξη, η οποία αφορά πλήρη αποκόλληση των τενόντιων δεσμίδων από το βραχιόνιο οστό.
Ποιά είναι τα συμπτώματα του τραυματισμού;
Κατά την οξεία φάση, η ρήξη εμφανίζεται με άλγος που εντοπίζεται στον ώμο και συχνά αντανακλά και στην περιοχή τού βραχίονα. Ο πόνος ενδέχεται να υπάρχει κατά την ανάπαυση αλλά γίνεται περισσότερο αισθητός κατά την κίνηση του άνω άκρου, ιδιαίτερα κατά την απαγωγή και τις στροφικές κινήσεις του ώμου. Πολλές φορές ο πόνος είναι υψηλής έντασης και ο ασθενής δεν έχει τη δυνατότητα να σηκώσει το χέρι του πάνω από το επίπεδο του ώμου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι το νυχτερινό άλγος που ταλαιπωρεί τον ασθενή και τον ξυπνά αρκετές φορές.
Όταν μια ρήξη περάσει στην υποξεία φάση, μπορεί ο πόνος να υποχωρήσει ακόμη και τελείως. Αυτό που παραμένει είναι η αδυναμία του άκρου σε απαγωγή, η οποία μπορεί να μην γίνεται αντιληπτή αν οι απαιτήσιες του ασθενούς δεν είναι μεγάλες.
Κατά την χρόνια φάση η ύπαρξη πόνου εξαρτάται από την αντιρρόπηση του οργανισμού. Έτσι εάν το υγιές πέταλο καταφέρνει να εξισορροπήσει τη βλάβη και να ανταποκριθεί στις λειτουργικές απαιτήσεις του ασθενούς, ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται σε μεγάλη προσπάθεια ή μετά από έντονη χρήση. Στις περιπτώσεις που δεν επιτυγχάνεται αντιρρόπηση, ο ασθενής πονάει έντονα ακόμη και σε απλές κινήσεις, τη νύχτα και ορισμένες φορές και σε ηρεμία. Σε αυτή την κατηγορία ασθενών αναπτύσσεται αρκετά συχνά συμφυτική θυλακίτιδα ή παγωμένος ώμος, μια κατάσταση που κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ταλαιπωρία του ασθενούς.
Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τραυματισμού η συντηρητική θεραπεία είναι αποτελεσματική. Η προσέγγιση αυτής έγκειται στην αγνόηση της ανατομικής βλάβης, δίνοντας έμφαση στην μείωση των συμπτωμάτων του πόνου, της φλεγμονής και της λειτουργικής αποκατάστασης.
Κατά την θεραπεία ο ασθενής συχνά ακολουθεί
- Φαρμακευτική αγωγή κατόπιν συνταγής ιατρού
- Τροποποίηση των καθημερινών αλλά και αθλητικών δραστηριότητας μέχρι να ελαττωθούν τα συμπτώματα.
- Ένταξη σε ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την ενδυνάμωση των μυών του στροφικού πετάλου και τη λειτουργική αποκατάσταση.
Η χρήση κρυοπρεσσοθεραπείας σε συνδυασμό με θεραπεία στοχευμένων ραδιοσυχνοτήτων TECAR και αλλων εξειδικευμένων μεθόδων θεραπείας όπως IASTM και Kinesiotaping μπορεί να επιταχύνει τον χρόνο αποκατάστασης έως και 70% !
Τι είναι η ρήξη ανώτερου επιχείλιου χόνδρου;
Η βλάβη SLAP είναι ένας αθλητικός τραυματισμός κατά τον οποίο το ανώτερο τμήμα του επιχείλιου χόνδρου αποκολλάται από την ωμογλήνη. Παρουσιάζεται συχνότερα σε άτομα ή σε αθλητές (ρίψεων, άρσης βαρών, βόλεϊ και λοιπών αθλημάτων) μέσω των επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το επίπεδο του ώμου. Σπανιότερα διαγιγνώσκεται ως αποτέλεσμα τραυματισμού μετά από πτώση.
Ποιά είναι τα συμπτώματα του τραυματισμού;
Είναι αρκετά συχνό οι βλάβες SLAP να συνοδεύονται και από άλλους τραυματισμούς, όπως ρήξη του στροφικού πετάλου, πράγμα το οποίο καθιστά την ακριβή διάγνωση δύσκολη.
Πως γίνεται η διάγνωση του τραυματισμού;
Η κλινική εξέταση και το ιστορικό του ασθενούς είναι χαρακτηριστικά για τη διάγνωση, αλλά για την απεικόνιση της βλάβης χρειάζεται συνήθως μαγνητικό αρθρογράφημα.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;
H ρήξη του επιχείλιου χόνδρου ανταποκρίνεται συχνά με επιτυχία στην συντηρητική θεραπεία, κατά την οποία πραγματοποιούνται ασκήσεις με στόχο την ανάκτηση της δύναμης και του εύρους κίνησης. Οι φυσικοθεραπείες πρέπει να επικεντρωθούν στους μυς του ώμου, του βραχίονα, του θώρακά και της ωμοπλάτης σας και η εκγύμνασή τους θα συνδράμει στην βελτίωση της λειτουργία του στροφικού πετάλου του ώμου. Εξειδικευμένα θεραπευτικά μέσα όπως το TECAR , η θεραπεία βαθείας κρούσης , η μέθοδος IASTM κ.α. μπορούν να προσφέρουν σε μία ταχύτατη ανάρρωση.
Τι είναι η τενοντίτιδα του δικεφάλου βραχιονίου;
Τενοντίτιδα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιονίου ορίζεται ως η παρουσία φλεγμονής στον τένοντα του. Η μακρά κεφαλή του δικέφαλου είναι ένα κυλινδρικό ανατομικό σημείο που συνδέει τον δικέφαλο βραχιόνιο μυ με την ωμογλήνη. Μαζί με τους τένοντες που σχηματίζουν το στροφικό πέταλο (υποπλάτιο, υπερακάνθιο, υπακάνθιο και ελάσσονα στρογγυλό) λαμβάνει μέρος σε κάθε κίνηση του ώμου. Η άμεση σύνδεση με το στροφικό πέταλο σημαίνει ότι τενοντίτιδά του σπάνια αποτελεί μεμονωμένη πάθηση και συνήθως συνοδεύει παθήσεις όπως το σύνδρομο πρόσκρουσης, τη φλεγμονή στο στροφικό πέταλο, την αρθρίτιδα ή και την χρόνια αστάθεια στον ώμο. Τα κύρια συμπτώματα της φλεγμονής της μακράς κεφαλής του δικέφαλου είναι πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου και αδυναμία. Ο πόνος δημιουργείται με την κίνηση αλλά δεν είναι σπάνιο να εμφανίζεται ακόμη και κατά την ηρεμία. Ο χρόνιος ερεθισμός μπορεί να προκαλέσει την αυτόματη ρήξη του τένοντα, η οποία συνοδεύεται από εκχύμωση και προοδευτική μείωση του πόνου ή την μερική ρήξη του τένοντα, η οποία είναι ιδιαίτερα επώδυνη για τον ασθενή.
Πως προκαλείται η πάθηση;
Η ηλικία είναι βασικός παράγοντας για την εμφάνιση της πάθησης καθώς οι φλεγμονές στον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου οφείλονται κυρίως στον εκφυλισμό του. Εάν υπάρχει αυξημένη καταπόνηση των χεριών εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων κινήσεων πάνω από το ύψος του ώμου τότε είναι ακόμα πιο πιθανό να γίνει η εμφάνιση της.
Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Όπως στις περισσότερες τενοντίτιδες, η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική με ξεκούραση, φαρμακευτική αγωγή, ανάρτηση ώμου, παγοθεραπεία και φυσικοθεραπεία μετά το πέρας της οξείας φάσης της νόσου. Εξειδικευμένες μέθοδοι θεραπείας όπως κρυοπρεσσοθεραπεία, θεραπεία TECAR και Laser υψηλής ισχύος συνδράμουν σημαντικά στην μείωση του πόνου, του οιδήματος καθώς και την σημαντική μείωση του χρόνου αποκατάστασης του τραυματισμού. Σε περιπτώσεις, συνεχών υποτροπών, αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής, τότε προτείνεται επεμβατική θεραπεία.
Τί είναι το εξάρθρημα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης;
Οι ωμική άρθρωση είναι μία απο ένα από τα πιο υπερκινητικά σημεία του ανθρώπινου σώματος και έχει εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να επιτρέπουν ένα πολύπλοκο φάσμα κινήσεων προς όλες τις κατευθύνσεις. Όσον αφορά κινήσεις που εμπεριέχουν την περιστροφή της και την σταθερότητα της ωμικής ζώνης, υπεύθυνη είναι η ακρωμιοκλειδική άρθρωση και πρόκειται για το σημείο που ενώνονται το ακρώμιο με το έξω άκρο της κλείδας.
Ποιός είναι ο μηχανισμός πρόκλησης;
Ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς προκύπτει συνήθως είτε από την άμεση πλήξη του ώμου είτε από πτώση στο έδαφος οπού συμβαίνει και η (αποκόλληση) της κλείδας από το ακρώμιο. Αυξημένα ποσοστά τραυματισμού παρουσιάζονται σε αθλητές νεαρής ηλικίας καθώς και σε αθλήματα επαφής, ενώ το εξάρθρημα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης έχει μεγάλα ποσοστά εμφάνισης σε τροχαία ατυχήματα.
Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Η θεραπεία για το εξάρθρημα του ώμου καθορίζεται από διαφορετικούς παράγοντες, όπως:
- Την ηλικία του ασθενούς
- Τον αριθμό των εξαρθρημάτων
- Το είδος και το επίπεδο της αθλητικής του δραστηριότητας
- Τις οστικές κακώσεις που προκλήθηκαν κατά τον τραυματισμό
- Την κινητικότητα των αρθρώσεων του
Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται στη μυική ενδυνάμωση που αποβλέπει στη σταθεροποίηση της αρθρώσεως μέσω της αύξησης της μυικής ισχύος των μυών της ωμικής ζώνης. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν κανονικά στις δραστηριότητές τους, ακόμα και αν παραμείνει η παραμόρφωση ή και κάποιου βαθμού αστάθεια στον ώμο.
Τι είναι η ασβεστοποιός τενοντίτιδα;
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα είναι μια πάθηση του ώμου κατά την οποία εναποτίθεται ασβέστιο στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου. Η παρουσία του ασβεστώματος δεν συνοδεύεται από συμπτώματα, αλλά όταν συμβαίνει κρίση ασβεστοποιού τενοντίτιδας, πρόκειται για μια ιδιαίτερα επώδυνη κατάσταση για τον ασθενή που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά του. Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα παρουσιάζεται σε άνδρες και γυναίκες από 30 έως 50 ετών.
Η επιστήμη δεν έχει σαφή εξήγηση για ποιόν λόγο προκαλείται αλλά παρουσιάζεται συνήθως μετά από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς των τενόντων του στροφικού πετάλου του ώμου και κυρίως του υπερακανθίου.
Ποιά είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα μπορεί να διαφοροποιούνται από:
- Ήπια ενόχληση έως ανυπόφορο πόνο
- Ακαμψία με εξάρσεις και υφέσεις έως πλήρη κατάργηση της κίνησης.
Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;
Η κατάλληλη θεραπεία για την αντιμετώπιση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας εξερτάται από τον βαθμό σοβαρότητας των συμπτωμάτων. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών, η κρίση υποχωρεί με συντηρητική αγωγή και εξειδικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.