Τι είναι η ”Ρήξη του στροφικού πετάλου”;

H ρήξη στροφικού πετάλου του ώμου ορίζεται ως η διακοπή της συνέχειας κάποιου ή κάποιων από τους τένοντες του ώμου και συμβαίνει μετά από κάποιον βίαιο τραυματισμό ή μετά από την συσσώρευση επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών. Επίσης σε περιπτώσεις που υπάρχει εκφύλιση των ιστών, μπορεί η ρήξη να συμβεί και με μικρότερης βίας τραυματισμό του ώμου.
Το στροφικό πέταλο του ώμου συνίσταται από τέσσερις τένοντες, με τους οποίους γίνεται η ανύψωση και οι στροφές (έσω και έξω) του άνω άκρου.

Οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι οι εξής:

• Υποπλάτιος
• Υπερακάνθιος
• Υπακάνθιος
• Ελάσσων στρογγυλός

Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το οριζόντιο επίπεδο ή μακριά από το σώμα και ιδιαίτερα όταν μεταφέρεται βάρος είναι συχνά προδιαθεσικός παράγοντας . Ο τένοντας που υφίσταται συχνότερα ρήξεις είναι αυτός του υπερακανθίου μυός, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερες ηλικίες, συνυπάρχουν ”μαζικές ρήξεις” σε πολλούς τένοντες μαζί.

Πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός;

Υπάρχουν δύο είδη ρήξεων του στροφικού πετάλου του ώμου:

Μερικού πάχους ρήξη, η οποία αφορά μέρος της κατάφυσης του τένοντα στο βραχιόνιο οστό.
Ολικού πάχους ρήξη, η οποία αφορά πλήρη αποκόλληση των τενόντιων δεσμίδων από το βραχιόνιο οστό.

Ποιά είναι τα συμπτώματα του τραυματισμού;

Κατά την οξεία φάση, η ρήξη εμφανίζεται με άλγος που εντοπίζεται στον ώμο και συχνά αντανακλά και στην περιοχή τού βραχίονα. Ο πόνος ενδέχεται να υπάρχει κατά την ανάπαυση αλλά γίνεται περισσότερο αισθητός κατά την κίνηση του άνω άκρου, ιδιαίτερα κατά την απαγωγή και τις στροφικές κινήσεις του ώμου. Πολλές φορές ο πόνος είναι υψηλής έντασης και ο ασθενής δεν έχει τη δυνατότητα να σηκώσει το χέρι του πάνω από το επίπεδο του ώμου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι το νυχτερινό άλγος που ταλαιπωρεί τον ασθενή και τον ξυπνά αρκετές φορές.

Όταν μια ρήξη περάσει στην υποξεία φάση, μπορεί ο πόνος να υποχωρήσει ακόμη και τελείως. Αυτό που παραμένει είναι η αδυναμία του άκρου σε απαγωγή, η οποία μπορεί να μην γίνεται αντιληπτή αν οι απαιτήσιες του ασθενούς δεν είναι μεγάλες.

Κατά την χρόνια φάση η ύπαρξη πόνου εξαρτάται από την αντιρρόπηση του οργανισμού. Έτσι εάν το υγιές πέταλο καταφέρνει να εξισορροπήσει τη βλάβη και να ανταποκριθεί στις λειτουργικές απαιτήσεις του ασθενούς, ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται σε μεγάλη προσπάθεια ή μετά από έντονη χρήση. Στις περιπτώσεις που δεν επιτυγχάνεται αντιρρόπηση, ο ασθενής πονάει έντονα ακόμη και σε απλές κινήσεις, τη νύχτα και ορισμένες φορές και σε ηρεμία. Σε αυτή την κατηγορία ασθενών αναπτύσσεται αρκετά συχνά συμφυτική θυλακίτιδα ή παγωμένος ώμος, μια κατάσταση που κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ταλαιπωρία του ασθενούς.

Ποιά είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τραυματισμού η συντηρητική θεραπεία είναι αποτελεσματική. Η προσέγγιση αυτής έγκειται στην αγνόηση της ανατομικής βλάβης, δίνοντας έμφαση στην μείωση των συμπτωμάτων του πόνου, της φλεγμονής και της λειτουργικής αποκατάστασης. 

Κατά την θεραπεία ο ασθενής συχνά ακολουθεί

• Φαρμακευτική αγωγή κατόπιν συνταγής ιατρού
• Τροποποίηση των καθημερινών αλλά και αθλητικών δραστηριότητας μέχρι να ελαττωθούν τα συμπτώματα.
• Ένταξη σε ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την ενδυνάμωση των μυών του στροφικού πετάλου και τη λειτουργική αποκατάσταση.

Η χρήση κρυοπρεσσοθεραπείας σε συνδυασμό με θεραπεία στοχευμένων ραδιοσυχνοτήτων TECAR και αλλων εξειδικευμένων μεθόδων θεραπείας όπως IASTM και Kinesiotaping μπορεί να επιταχύνει τον χρόνο αποκατάστασης έως και 70% !